Gözlerinde ölümün soğuk dokunuşu var
yüreğimde bir mehtap, alevler arefesinde
Yârin
bayramlık hevesiyle yanıp kül oluyor,
savruluyorum.Sensizliğin kefene sardığı
yüreğinle sarmalanıyorum.Sözlerim sana,
değil, tabutumu omuzlayan aşıklarına.
Ardında yıldızların solgun ışığı.Dibindeyim
karanlık bir kabrin,sessizce.Yankılanan
sessizlik, yalnızca senin sesinle.Acılar,
kalbimde çıkartılamayan yaralar gibi.
Ruhumun derinliklerinde bir fırtına
sessizlikte kaybolmuş bir gemi gibiyim
yıldızlar senin adını anar, yâr yüzünde parlar.
Gözlerimde senin adınla parlayan yıldızlar
şimdi sensizliğin karanlığını aydınlatıyor.
Nidâ ettiğim her çağrıda
karanlık gölgeler ardıma düşüyor.
Yokluğunu kabullenmişken yine
söz düşürüyor güzelliğin;
Bir kozaya baharını şaşırttıracak kadar
güzelsin.Gönlümde saklı olan
binbir renkli resimsin.
Bir yanıt yazın