Muamma.

Saatler zamanı göstermeye mahkumdu
Zamanın huzursuzca takip edildiği dünyada
Yelkovandan daha uzağa bakıyordu insan
Oysa Bakışlar mazlum, yetim ve sahiplenilesi olmalıydı
Artık herkes renksiz bir surata
Ve akabinde
Boş bir bakışa mankenlik yapıyor
Çünkü öğretilen korku ve azaptan başka bir şey değil
Zalimin masum kaldığı bir ihanet bu!
Masumun çocuksallaştığı zalimlerin dilinde bir fıkra
Şimdi ben kime hesap sormalıyım diyor kundaktaki bebek
Çünkü kendimce haklarımla suskunken ben
Dillendi anasının rahminden yeni düşmüş bebekler
Artık ölüm bir geceden daha yakın bana
Oysa yıldızlar ve Ay gönlüme müsahhardır
Kalbin bir celladı varsa, sevdiğinden öte bir gölge
Ve çok iyi bilirim ki bir kalem bir mürekkep
Bir intihar halkası, ve bir tabure, ve bir korkusuzluk
Yüreğin ağır akan kanından bir parça değildir.
Elbet kalbin üstüne bir kumar oynayacak hayat
Ve öldüresiye bir çok gülüş olacak masada
Sen asla korkma
Çünkü kartlar hiçbir zaman adil dağıtılmadı
Çünkü onlar korktular kaybetmenin altında kalmaktan
Şimdiyse eminim ki meyvelerini topluyordur Adem ve Havva
Adım gibi eminim ki baldan daha da tatlıydı o elma